Sevgili blogger arkadaşım dilek beni aylar önce çok hoş bir konu ile mimlemişti.
ben de bloga o zamandan beri çok uğrayamadığımdan bir türlü yazısını hazırlayamadım.
mim konusu, küçükken sandığımız şeyler;
çoğu çocuk aynı kafalardan geçmiştir belki ama ben de aklıma gelenleri paylaşayım.
ben küçükken, çizgi filmlerdeki o süper güçlü kızların ciddi ciddi varolabileceğini sanardım.hala japon animelerinin hastasıyım o zamanki hayranlığımın sonucu sanırım bu.
ben küçükken, büyüdüğüm zaman herşeyim bambaşka olacağına inanırdım başka bir boyuta geçmek gibi birşeyden bahsediyorum. nasıl büyüklerin o dönemdeki minik rosein i anlamadığını falan farkedince onlar kendi dünyalarında yaşıyor ben de büyüyünce o dünyaya transit geçiş yapıcam zannederdim.
ben küçükken, büyüdükçe resim yeteneğimin gelişeceğini sanardım hala en çok buna üzülüyorum sanırım. çöp adam bile çizemiyorum bazı şeylerin yetenek işi olduğunu öğrenmek için büyümem gerekti.
ben küçükken, büyüyünce ilk aşık olduğum adamla evlenicem sanardım. buyrun buna doya doya gülün :D
ben küçükken, eğitimli bir kurt köpeğimiz vardı, onun konuştuklarımı gerçekten anladığını sanardım. yıllar geçip aldığı eğitimleri unutunca bi mallaştı hayvancık ben de biraz büyümüş oldum o zaman anladım ki alakası yok anlamayla, hareketleri gayet robot işiymiş =)
ben küçükken, büyüyünce asla kol çantası takmam, topukluya asla dokunmam sanardım. meğer zamanı gelince herşeye meyilleniyormuş insan. standart prosedür .
böyle işte arada aklıma gelen olursa yazının sonuna eklerim belki.
bu mim çok eğlenceli olduğundan beni okuyan arkadaşlarım zaten yapmak isteyecektir, mimi seven herkese yolluyorum.
severim sizi bilirsiniz,
rosein.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder